Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Μια φορά και δυό καιρούς ήταν μια παραμυθατζού...


Μια φορά κι δύο καιρούς πέρα από κάθε σύνορα υπήρχε μια παραμυθένια πόλη, από γιγαντιαία φρούτα, που την περιτριγύριζε ένας ξύλινος φράχτης .Την πόλη κατοικούσαν μικρά ζωύφια και φρούτενιοι πολίτες.

Τα ζωύφια ήταν κάτι πολύ πολύ μικρά ζουζούνια που πάντα στο κεφάλι τους φορούσαν ένα καταγάλαζο καπέλο με μια κίτρινη μεταξωτή κορδέλα
.

Τα ζωύφια έμεναν
σε μια ξεχωριστή πόλη που ονομαζόταν γκρίζα πολιτεία. Μια μέρα καθώς ένα φρούτο , η Μπανανένια η Μπανάνα, ήθελε να βγει έξω, να πάει στον κο Πεπόνι το μανάβη, άκουσε μια φωνή να λέει:

- Μια στιγμή κ.Μπανανένια!
- Ποιος; τι; πώς; είπε η κ.Μπανανένια.
- Εγώ είμαι! φώναξε ο κ.Αιμήλιος το μήλο.
- Τι θέλεις;
- Ουφ!Σε έφτασα
- Τι σ ' έπιασε και τρέχεις τώρα;
- Ήθελα να σου πω ...
ΜΠΑΜ

-Είχε πέσει από το σπίτι ένα κομμάτι από τα μπανανοκεραμίδια σου κάτω!!!
- Και τελικα τα έφαγε μαζί με τον Αιμήλιο.
Κάθε αναποδιά βγαίνει σε καλό αναφώναξε ευχαριστημένη.......